اسرار توحيد، يا، ترجمه كتاب توحيد ^محبوب

اسرار توحيد، يا، ترجمه كتاب توحيد
مشخصات كتاب:
سرشناسه : ابن بابويه، محمدبن علي، ق ۳۸۱ - ۳۱۱
عنوان قراردادي : [التوحيد. (فارسي)]
عنوان و نام پديدآور : اسرار توحيد، يا، ترجمه كتاب توحيد/ تاليف ابي جعفر محمدبن علي بن الحسين بن بابويه القمي مشهور به شيخ صدوق؛ [ترجمه محمدعلي ابن محمدحسن الاردكاني
مشخصات نشر : تهران]: علميه اسلاميه، [۱۳۶۳؟].
مشخصات ظاهري : [۵۱۲] ص
شابك : بها:۸۰۰ريال
وضعيت فهرست نويسي : فهرستنويسي قبلي
يادداشت : چاپ اول اين كتاب در سال ۱۳۳۷ تحت عنوان "اسرار توحيد"، يا، ترجمه و شرح كتاب توحيد توسط انتشارات نور منتشر گرديده است
عنوان ديگر : ترجمه كتاب توحيد
عنوان ديگر : التوحيد
موضوع : احاديث شيعه -- قرن ق ۴
موضوع : توحيد
شناسه افزوده : اردكاني، محمدعلي، مترجم
رده بندي كنگره : BP۱۲۹/الف ۲ت ۹۰۴۱ ۱۳۶۳
رده بندي ديويي : ۲۹۷/۲۱۲
شماره كتابشناسي ملي : م ۶۳-۶۳
ص: 1
عناوين اصلي كتاب شامل:
[مقدمه مترجم]؛ «باب اول» در بيان ثواب موحدان و عارفان ؛ باب دويم در بيان توحيد و نفي تشبيه و مراد از نفي تشبيه متصف نبودن آن جناب است بصفات ممكنات و عدم اشتراك با ايشان در حقيقت صفات ؛ «باب سيم» در بيان معني واحد و توحيد و موحد؛ «باب چهارم» در تفسير سوره توحيد يعني سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ و آن را سوره اخلاص و سوره الصمد و نسبة الرب نيز ميگويند؛ باب پنجم در بيان معني توحيد و عدل ؛ باب ششم در بيان آنكه خداي عز و جل جسم و صورت هيچ يك نيست.؛ «باب هفتم» در بيان اينكه خداي تبارك و تعالي چيزيست ؛ «باب هشتم» در ذكر آنچه در باب ديدن خداوند وارد شده ؛ «باب نهم» در بيان قدرت خدا و قدرت بمعني توانائي است ؛ «باب دهم» در بيان علم خدا و علم در لغت بمعني دانستن است ؛ «باب يازدهم» در بيان صفات ذات و صفات افعال ؛ «باب دوازدهم» در تفسير قول خداي عز و جل كُلُّ شَيْ ءٍ هالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ ؛ «باب سيزدهم» در تفسير قول خداي عز و جل يا إِبْلِيسُ ما مَنَعَكَ أَنْ تَسْجُدَ لِما خَلَقْتُ بِيَدَيَّ:؛ «باب چهاردهم» در تفسير قول خداي عز و جل يَوْمَ يُكْشَفُ عَنْ ساقٍ وَ يُدْعَوْنَ إِلَي السُّجُودِ؛ «باب پانزدهم» در معني قول خداي تبارك و تعالي اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ؛ «باب شانزدهم» در تفسير قول خداي عز و جل نَسُوا اللَّهَ فَنَسِيَهُمْ ؛ «باب هفدهم» در تفسير قول خداي تعالي وَ الْأَرْضُ جَمِيعاً قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ السَّماواتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ ؛ «باب هجدهم» در تفسير قول خداي عز و جل كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ ؛ «باب نوزدهم» در تفسير قول خداي عز و جل وَ جاءَ رَبُّكَ وَ الْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا؛ باب «بيستم» در تفسير قول خداي عز و جل هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ يَأْتِيَهُمُ اللَّهُ فِي ظُلَلٍ مِنَ الْغَمامِ وَ الْمَلائِكَةُ؛ «باب بيست و يكم» در تفسير قول خداي عز و جل سَخِرَ اللَّهُ مِنْهُمْ ؛ «باب بيست دوم» در معني جنب خداي عز و جل و جنب در لغت بمعني پهلو و امير است و مراد از آن در آخر اين باب مي آيد.؛ «باب بيست و سيم» در معني حجزه ؛ «باب بيست و چهارم» در بيان معني چشم و گوش و زبان خدا؛ «باب بيست و پنجم» در معني قول خداي عز و جل وَ قالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَ لُعِنُوا بِما قالُوا بَلْ يَداهُ مَبْسُوطَتانِ ؛ «باب بيست و ششم» در بيان معني خوشنودي خداي عز و جل و خشم او؛ «باب بيست و هفتم» در معني قول خداي عز و جل وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي ؛ «باب بيست و هشتم» در بيان نفي مكان و زمان و سكون و حركت و فرود آمدن و بالا رفتن و منتقل شدن از خدا؛ «باب بيست و نهم» در بيان نامهاي خداي تبارك و تعالي و فرق ميانه معاني آنها و معاني نامهاي آفريدگان ؛ «باب سي ام» در بيان اينكه قرآن چه چيز است ؛ «باب سي و يكم» در ذكر معني (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ)؛ «باب سي و دويم» در تفسير حروف معجم ؛ «باب سي و سيم» در تفسير و بيان حروف ؛ «باب سي و چهارم» در تفسير و بيان حروف اذان و اقامه.؛ «باب سي و پنجم» در تفسير و بيان هدي و ضلالت توفيق و خذلان از خداي تبارك و تعالي ؛ «باب سي و ششم» در رد بر ثنويه و زنادقه ؛ «باب سي و هفتم» در رد بر نسطوريه از فرق نصاري ؛ «باب سي و هشتم» در ذكر عظمت و بزرگي خداي عز و جل ؛ «باب سي و نهم در لطف و لطافت خداي تبارك و تعالي ؛ «باب چهلم» در بيان كمتر چيزي كه در شناختن توحيد مجزي است ؛ «باب چهل و يكم» در بيان آنكه خداي عز و جل شناخته نميشود مگر بخودش.؛ «باب چهل و دويم» در اثبات حدوث عالم ؛ باب چهل و سيم در بيان معني سبحان اللَّه ؛ «باب چهل و چهارم» در بيان معني اللَّه اكبر؛ «باب چهل و پنجم» در بيان معني اول و آخر؛ «باب چهل و ششم» در بيان معني قول خداي عز و جل الرَّحْمنُ عَلَي الْعَرْشِ اسْتَوي ؛ «باب چهل و هفتم» در بيان معني قول خداي عز و جل ؛ «باب چهل و هشتم» در بيان عرش و صفات آن ؛ «باب چهل و نهم» در بيان آنكه عرش ارباعا آفريده شده كه هر ربعي بنحويست و ارباع جمع ربع بضم راء و باء و سكون آنست يعني چهار يك ؛ «باب پنجاهم» در بيان معني قول خداي عز و جل وسع كرسيه السموات و الارض ؛ باب پنجاه و يكم در بيان فطرت خداي عز و جل خلائق را بر توحيد؛ «باب پنجاه و دويم» بر بيان بداء و بداء بر وزن سلام بمعني ظاهر شدن چيزيست كه بيش از آن پوشيده و پنهان باشد و آن بر خدا روا نيست ؛ (باب پنجاه و سيم) در بيان مشيت و اراده خدا و هر دو بمعني خواستن است ؛ «باب پنجاه و چهارم» در بيان استطاعت كه بمعني توانائي است و بيان بطلان آن در حق بندگان و اثبات آن در باره ايشان باعتماد اختلاف معني ؛ «باب پنجاه و پنجم» در بيان ابتلاء و اختيار كه بمعني آزمودن باشد؛ «باب پنجاه و ششم» در بيان سعادت و شقاوت كه بمعني نيك بختي و بدبختي است ؛ «باب پنجاه و هفتم» در نفي جبر و تفويض ؛ باب پنجاه و هشتم در بيان قضاء و قدر و فتنه يعني آزمايش و روزي ها و نرخها و قدرت هاي معين ؛ باب پنجاه و نهم در ذكر اطفال و عدل خداي عز و جل در باب ايشان:؛ «باب شصتم» در بيان اينكه خداي تبارك و تعالي با بندگان خود نميكند مگر آنچه را كه از براي ايشان اصلح باشد؛ «باب شصت و يكم» در بيان امر و نهي و وعد و وعيد؛ باب شصت و دويم در تعريف و بيان و حجت و هدايت:؛ «باب شصت و سيم» در ذكر مجلس حضرت امام رضا (ع) با اهل ؛ باب شصت و چهارم در ذكر مجلس امام رضا (ع) با سليمان مروزي متكلم خراسان در نزد مأمون در باب توحيد؛ «باب شصت و پنجم» در بيان نهي از كلام و جدال و مراء؛ فهرست ابواب الكتاب