صواعق البرهان في رد دلائل العرفان
مشخصات كتاب:
شماره كتابشناسي ملي : ۶۷۷۶/۱/۱/۱/۱
سرشناسه : كرماني، زين العابدين، ۱۲۳۸ - ۱۳۲۰
عنوان و نام پديدآور : صواعق البرهان في رد دلائل العرفان[چاپ سنگي]زين العابدين بن محمد كريم كاتب صمدبن احمد تبريزي
وضعيت نشر : [تبريزبي نا]ق ۱۳۳۱
مشخصات ظاهري : ۵۷۰ ص ۲۵/۵x۱۷س م
يادداشت استنساخ : نسخه شماره (۶۷۷۶)، ۱۰ صفحه از انتها افتادگي دارد. نسخه شماره (۸۷۷۵) از ابتدا افتادگي دارد. اين كتاب ردي است بر كتاب "دلايل البرهان" از حيدر علي اصفهاني مبلغ بهائي
مشخصات ظاهري اثر : نسخ
صحافي جديد، مقوايي، روكش گالينگور قهوه اي (۶۷۷۶) صحافي جديد، مقوايي، روكش گالينگور سبز (۸۳۴۰) - صحافي جديد، مقوايي، روكش گالينگور مشكي (۸۷۷۵) -
شماره بازيابي : ۶۷۷۶ ن.۱ ث.۲۵۳۳۹۶
۸۳۴۰ ن.۲ ث.۵۳۴۵۵
۸۸۷۵ ن.۳ ث.۵۶۴۳۰
عناوين اصلي كتاب شامل:
مقدمه اول؛ مقدمه دوم: گفتاري چند در مورد كتاب دلائل العرفان؛ در مورد قرآن و معجزه بودن آن؛ سنت پيغمبر و احاديث ائمه حجت خداوند هستند؛ استدلال اين طائفه به اينكه هر شرع جديدي ضرورتهاي شرع قبل را برمي دارد؛ عقل حجت باطني خداوند است؛ كلمات دلائل العرفان و جواب از آنها؛ استدلال به حديث ايام الله و جواب از آن؛ استدلال به حديثي از بحارالانوار (لابد لنا من آذربايجان) و اخبار ديگر؛ استناد به حديث كه در مورد امتحان و فتنه آمده است؛ استدلال به سيصد و سيزده نفر و واقعه قلعه طبرسي و كشته شدن طرفداران علي محمد باب؛ استناد به حديثي از عوام (يظهر صبي من بني هاشم)؛ استدلال به سن حضرت و اينكه زمان ظهور فساد همه عالم را فرا گرفته؛ استناد به يكي از علائم ظهور كه حضرت مهدي از مكه ظهور مي كنند و انتساب اين امر به علي محمد باب؛ استدلال اين فرقه به اينكه (علي محمد باب و حسينعلي بها) جميع اشياء را مظاهر و مطالع لا اله الا الله مي دانند؛ استدلال به احكام باب و عدد نوزده كه اين از معجزات علي محمد باب است؛ استدلال به خطبه بيان بر (موعود بودن علي محمد باب)؛ استدلال به مقدمه بيان و اينكه اينها را خداوند بر علي محمد فرو فرستاده؛ استناد به اينكه منظور از قيامت ظهور من يظهره الله حسينعلي بهاء و جواب از آن؛ در اينكه ظهور و رجعت در اصل يكي است و آن علي محمد باب است؛ استدلال به اينكه قائمي مي آيد كه اختلافها و نزاعها را برمي دارد؛ استدلال به قوم موسي كه دچار امتحان و بلا شدند ولي بشارت به آنها داده شده كه جمع خواهند شد و سلطنت مي كنند؛ استدلال به اين مطلب كه هر پيغمبري دين قبل را ترويج نمي كند؛ استدلال به تورات و انجيل در اين كه انسان مطاع هست و نه مطيع؛ در استدلال به كلمات بيان (من استدلال به غير آيات البيان)؛ استدلال به تورات براي ظهور علي محمد باب؛ ذكر تعدادي از آيات در مورد كيفيت حشر و رجعت و استدلال به آنها كه منظور علي محمد باب است و جواب از آنها؛ در اينكه حضرت عيسي ادعاي ابنيت كرده (فرزند خدا بودن) و بشارت به ظهور الله داده؛ استدلال به انجيل يوحنا (چون روح راستي بيايد شما را به تمام راستي ارشاد مي كند) براي علي محمد باب؛ استدلال به بعضي از آيات در مورد اينكه ظهور بايد به اسم الوهيت باشد و جواب آن؛ استدلال به امر الوهيت و ربوبيت؛ استدلال به اينكه نداء الهي از اورشليم است؛ استدلال به خبر حضرت دانيال در مورد ظهور قائم؛ استدلال به انجيل (مكاشفات يوحنا)؛ استدلال به اينكه مراد از موت و كري و كوري و حيوانيت در كلام انبياء قابل تأويل است به كفر و شرك و بي ايماني و شرارت؛ استدلال به اين جمله (اذ قام القائم قامت القيامه عجاله) براي ظهور؛ استدلال به آيه شريفه (يا ايها الناس ان كنتم في ريب من البعث)؛ استدلال به آيه شريفه (لقد خلقنا الانسان من سلاله من طين)؛ استدلال به آيه شريفه (و لئن قلت انكم مبعوثون من بعد الموت)؛ استدلال به آيه شريفه (و اقسموا بالله جهد ايمانهم)؛ استدلال به قول خداوند (الم يأن للذين امنوا ان تشخع قلوبهم)؛ استدلال به اينكه لفظ بعث براي حضرت محمد و مبعوث شدن ايشان است چرا در موارد ديگر استعمال شده؛ استدلال به اينكه روح همه موجودات از يك نسخ است؛ استدلال به اينكه منظور از ايليا و علي محمد باب است؛ استدلال به گفتار حسينعلي بهاء در باب مهرباني با تمام بشر؛ استدلال به اينكه ايشان (علي محمد و حسينعلي بها) با ظهورشان تمام اختلافات را برداشته اند و اين از معجزات الهي است؛ استدلال به اينكه قدرت و اقتدار باب در قيامت مشخص مي شود؛ استدلال به اينكه صدق و حقانيت به مظلوميت و مقهوريت ظاهر مي شود؛ استدلال به اينكه (اسم بهاء) اسم اعظم الهي است و جواب از آن؛ استدلال به اينكه علماء از سلاطين تعريف مي كنند و به آنها خدمت مي كنند؛ انكار كردن عقايد خودشان و جواب از آن؛ تأويل به رأي كردن آيات و كلمات كتب آسماني؛ استدلال به اينكه هر چيزي ظاهري دارد و باطني و شرع جديد (بهائيت) باطن احكام را بيان مي كند؛ استدلال به اينكه علي محمد باب و حسينعلي بهاء صفاتشان مثل ائمه اطهار بوده؛ بعضي از علما به اين فرقه و رئيس آن حسد مي برند؛ علي محمد باب همان موعود است؛ استدلال به اينكه علي محمد گفته من قرآن را در يك كلمه جمع مي كنم؛ در اينكه آيات آفاق و انفس دلالت بر ادعاي علي محمد باب دارد؛ استدلال به حديث (ثقلين) و اينكه قرآن اصلي در دست اهل بيت است؛ استدلال به يكي از علائم ظهور؛ استدلال به حديث لوح؛ استدلال به خبر (زوراء)؛ استدلال به حديث (في سنه الستين يظهر امره)؛ استدلال به حديث (العلم سبعه و عشرون حرفا)؛ استناد به حديث (ان لقائمنا اربع علامات)؛ استدلال به اينكه رؤساي بهائيه در عكا زنداني هستند و اين دليل مظلوميت آنها است