ولایت کلیه

ولایت کلیه
سرشناسه : میرجهانی طباطبائی، محمدحسن، - 1280
عنوان و نام پديدآور : ولایت کلیه/ تالیف حسن میرجهانی طباطبایی جرقوئی اصفهانی؛ تحقیق و تصحیح محمد لولاکی
مشخصات نشر : قم: الهادی، 1382.
مشخصات ظاهری : 370 ص.نمونه
شابک : 964-400-139-730000ریال ؛ 964-400-139-730000ریال
یادداشت : کتابنامه به‌صورت زیرنویس
موضوع : امامت
ولایت
ولایت -- احادیث
امامت -- احادیث
احادیث شیعه -- قرن 14
شناسه افزوده : لولاکی، محمد، مصحح
رده بندی کنگره : BP223/م‌94و8 1382
رده بندی دیویی : 297/45
شماره کتابشناسی ملی : م‌81-49955
ص: 1
عناوين اصلي كتاب شامل:
مشخصات کتاب؛ اشاره؛ مقدمه؛ کتاب مُستطاب ولايت كُلّيّه؛ پیرامون لفظ ولایت؛ ولایت بر دو قسم است؛ ولایت کلّیه یعنی مطلقه؛ خاتم الانبياء و امامت و ولایت كلّيّۀ الهيّه؛ مقدّمه؛ ولایت مُطلَقه فوق مرتبه رسالت است؛ مطلب مهّم قابل توجّه؛ در بیان دلائل امامت و ولایت خاتم الانبياء [صلى الله عليه و آله]؛ و امّا ادلّه در موضوع ولایت آن حضرت؛ نتیجه سُخَن؛ حاصل كلام؛ للمؤلّف العاصي؛ ناگفته نماند؛ از کلمات امیر مؤمنان علیه السلام در خلافت و ولایت ائمه [علیه السلام ]؛ مُؤلّف حَقیرگوید؛ و نیز می گویم؛ اگر مُورِدی ایراد کند؛ اگر کسی بگوید؛ امام شناسی خداشناسی است؛ ترجمۀ حدیث شریف؛ در بیان بعضی از نكات حديث شريف؛ قاعده در شناخت غالی از تالی؛ شیخ طوسی رحمته الله:؛ بصائر الدَّرجات؛ مؤلّف ناچیز گوید:؛ غیبت شیخ طوسی رحمته الله؛ بازگشت به مطلب در اطراف حديث نورانيّة؛ مطلب اوّل؛ در بیان صعب و مستصعب بودن حديث آل محمد [عَلَيْهِم السَّلَامُ]؛ حديث اوّل؛ حديث دوّم؛ حديث سوّم؛ حدیث چهارم؛ حدیث پنجم؛ نتیجه سُخن؛ در کتاب مختصر بصائر الدَّرجات؛ مطلب دوّم؛ توضيح مطلب به تعبیر دیگر؛ خلاصه کلام؛ المؤلّفه؛ مطلب دیگر؛ مبحث اوّل در پیرامون قرآن؛ باید دانست؛ امام عليه السّلام مُبَيِّن قرآن است؛ تمام علوم قرآن، نزد امام است؛ قرآن معجزۀ باقیه است؛ معجز بودن قرآن از چه جهت است؛ سؤال شاهزاده افسر میرزا؛ جواب مرحوم آیة الله اصفهانی رحمته الله؛ مؤلّف حقیر گوید؛ مستفاد از حدیث ثقلین در فضائل عِترت؛ توضيح مطلب برای مکلّفین راجع به آیات و معانی قرآن و عرضۀ اخبار به آن؛ لمؤلفّه؛ قرآن افضل است یا عترت؛ و امّا آن هائی که عترت را افضل می دانند؛ لمؤلّفه ؛ مبحث دوّم: در پیرامون عترت و وجوب معرفت ایشان و اخبار وارده در فضائل و مناقب ایشان؛ تحقيق مطلب؛ مطلب دوّم؛ مطلب سوّم؛ مطلب چهارم؛ مؤلّف ناچیز گوید؛ فصل در صفات جامعه امام؛ فرمایش امام صادق در صفات جامعه امام؛ فصل دوّم در علوم ائمه علیهم السلام؛ حديث اوّل؛ حديث دوّم؛ در بیان اینکه ائمه علیهم السلام غیب نمی دانند و کیفیّت علم آن ها؛ فائدة اوّل؛ غیب یعنی چه؟؛ فائدة دوّم: كلام قائلين علم حضوری در حقّ امام و ردّ آن؛ فائدة سوّم؛ فائدۀ چهارم؛ مؤلّف گوید؛ قسمت دوّم؛ مؤلّف گوید؛ لمؤلّفه؛ قسمت سوم؛ قسمت چهارم؛ مؤلّف گوید؛ بيان؛ قسمت پنجم؛ قسمت ششم؛ قسمت هفتم؛ قسمت هشتم؛ قسمت نهم؛ قسمت دهم؛ قسمت یازدهم؛ قسمت دوازدهم؛ قسمت سیزدهم؛ قسمت چهاردهم؛ قسمت پانزدهم؛ اثر طبع قاصر مؤلّف؛ در بیان قول دسته دوّم، ائمه هر گاه بخواهند بدانند می دانند؛ مؤلّف گوید؛ نتیجۀ سخن؛ جهات علم امام علیه السلام؛ فایده؛ مؤلّف گوید؛ در بیان چگونگی زیاد شدن علوم ائمه در شب های جمعه؛ مؤلّف حقیر گوید؛ نزول ملائكه، شب های قدر بر ائمه برای تقدیر امور؛ توجيهات آية ﴿لَكَيْلا تَأْسُوا عَلى ما فاتكم﴾ تا آخر آیه؛ علّامۀ مجلسى رحمه الله؛ پیرامون سَنَد حدیث؛ حديث دوّم؛ مؤلّف گوید؛ فايده مهم؛ اگر کسی بگوید؛ کلام در پیرامون طی الارض و چگونگی آن؛ و نیز می گوئیم؛ و اگر منکر بگوید؛ مقصد اوّل؛ مقصد دوّم؛ در بیان كيفيّت طى الارض بدون معونۀ خارجيّه؛ پایان مقصد؛ ائمه علیهم السلام دارای مقام ولایت کلّیه اند؛ مقام اوّل؛ مقام دوّم در بیان مراتب ولایت و غیر آن؛ للمؤلّف الحقير؛ ناگفته نماند؛ مقام سوّم؛ مؤلّف فقیر گوید؛ مقام چهارم؛ جواب گفته می شود؛ چون این مقدّمات دانسته شد؛ و امّا از تکالیف خاصّۀ پیغمبر و ائمه علیهم السلام؛ انقلاب كبير يا سیاست حسینیه علیه السلام؛ در بیان این که ائمه علیهم السلام حجتند بر جميع خلائق؛ مؤلّف گوید؛ آگهی قابل توجّه بخوانید و دقّت کنید؛ بخش اول در بیان نبوّت عامّه و خاصّه؛ و اگر کسی بگوید؛ جواب می گوئیم؛ لمؤلّفه؛ بصائر الدرجات؛ مؤلّف ناچیز گوید؛ اشتقاق نام های خمسۀ طیّبه از نام های خداست؛ مؤلّف گوید؛ پیدا شدن پاره های کشتی نوح؛ عجیبۀ دیگر سنگ یاعلی است در حدود جهرم فارس؛ نقش اسامی مقدسّه در کوه افغانستان؛ سواد مرقومه آیة الله زاده میلانی؛ كلمات بعضی از بزرگان در ولایت تکوینی؛ كلام زعيم العُلماء الشيخ الانصارى رحمه الله؛ بخش دوّم در بعضی از شُبهات؛ مقام اوّل؛ جواب گفته می شود؛ خلاصۀ کلام؛ از جمله آیاتی که برای خود ترجمه کرده است؛ جواب گفته می شود؛ و از جمله آیاتی که برای نفی ولایت تکوینی؛ و از جمله آیاتی که نفی ولایت تکوینی به آن نموده؛ جواب گفته می شود؛ و از جمله آیاتی که به آن نیز نفی ولایت کرده؛ در جواب گفته می شود؛ و از جمله آیاتی که به آن بر نفی ولایت استدلال کرده؛ جواب می گوئیم؛ و از جمله آیاتی که به آن بر نفی ولایت استدلال کرده؛ جواب می گوئیم؛ مؤلّف گوید؛ و از جمله آیاتی که باز استدلال کرده بر نفی ولایت تکوینی؛ جواب آن اینست که؛ مؤلّف گوید؛ و از جمله آیاتی که باز استدلال کرده بر نفی ولایت؛ جواب گفته می شود؛ مؤلّف گوید؛ امّا راجع به بحث اوّل؛ و امّا راجع به بحث دوّم؛ و امّا راجع به این که گفته؛ و از جمله آیاتی که به آن استدلال کرده بر نفی ولایت؛ جواب آن؛ و از جمله آیاتی که به آن بر نفی ولایت استدلال کرده؛ جواب گفته می شود؛ و نیز استدلال کرده؛ مؤلّف فقیر گوید؛ آية الله العُظمى مرحوم خُلد مقام حاج آقارضا همدانی رحمه الله؛ ترجمه؛ در کتاب مفتاحُ السّعادة؛ مؤلّف این کتاب؛ و در همان کتاب در صفحۀ 494؛ كلام علّامه مجلسى اعلى الله مقامه الشريف ؛ كلام عالم عامل زاهد ورع مرحوم سيد جليل سيد زين العابدین ابرقوئى رحمه الله؛ و نیز تکرار می نمائیم؛ استدلال ابرقویی به خبر مشیّت؛ تحقیق دقیق در معنای باء بالمشيّة؛ پس حاصل کلام؛ تنبيه؛ پس می گوئیم؛ نتیجۀ دیگر؛ از مؤلّف قاصر؛ فهرست